Een samengesteld gezin. Of beter gezegd: een samengesteld systeem. Want dat is eigenlijk wat het is. Er komen twee totaal verschillende systemen samen en ‘dat moet dan allemaal maar goed gaan’. Toen ik daar in mijn pubertijd mee te maken kreeg, kende ik de term ‘samengesteld’ nog niet. Mijn vader was gewoon hertrouwd en kreeg weer drie kinderen met zijn nieuwe partner. Maar ineens was er binnen het samengestelde gezin dat mijn zusjes en ik met mijn vader en zijn vrouw vormden, een nieuw kerngezin met mijn vader, zijn vrouw en hun kinderen. Best ingewikkeld. We hoorden niet bij het kerngezin, maar weer wel bij het samengesteld gezin. Was het dan normaal dat we daar nooit Kerstmis vierden? Of meegevraagd werden op vakantie? Ik dacht toen van wel, maar met de kennis van nu is dat wel gek. Tegelijkertijd voelde het ook weer wél als ons gezin met mijn halfzus en halfbroers. We waren er best regelmatig, maar woonden er niet. Dat maakte het denk ik ook wel anders. Je voelde je toch altijd een beetje ‘de outsider’. Maar ik herinner me ook grappige momenten toen mijn halfbroertje (hij was denk ik vijf en ik was begin 20) een keer aan mijn vader vroeg of ik zijn vriendin was. Hij begreep gewoon niet dat zijn vader óók mijn vader was. Of dat iemand in de kroeg mijn halfzus in een split second voor mij aanzag, omdat we – toen in ieder geval – echt wel op elkaar leken. En dat konden natuurlijk alleen maar de genen van mijn vader zijn en voelde daardoor heel erg als familie/zussen. Bij mijn moeder was het iets makkelijker, omdat haar nieuwe partner geen kinderen had en er dus geen systemen met kinderen bij elkaar gevoegd werden, maar alleen hij/zijn systeem erbij kwam. Ik denk wel dat hij het af en toe pittig vond om er ineens drie (puber)meiden bij te krijgen. Maar daar heeft hij zich kranig doorheen geslagen. Respect voor hem!Mijn jongste zoon heb ik ook binnen een samengesteld gezin gekregen (history repeats ;-)). Weer twee systemen bij elkaar; mijn oudste zoon en ik, mijn toenmalige partner, zijn zoon en dochter en daarbinnen een nieuw kerngezin omdat we samen nog een kindje kregen. Samenwonen, een baby en 3 grote (stief)kinderen zorgde weer voor andere dynamieken en uitdagingen binnen ons gezin. In de eerste plaats was daar natuurlijk de vreugde van een babybroertje die voor alle kinderen hetzelfde is en voelt. Ze voelden en voelen zich allemaal geen halfzus of – broer(s) van de jongste en visa versa, maar gewoon grote zus en broer(s). En dat heeft voor alle kinderen onderling voor een band en verbinding gezorgd die nooit meer overgaat. Maar het geeft aan de andere kant ook spanning en gedoe als omgangsregelingen niet synchroon lopen, huisregels opeens anders worden en de kinderen dat soms lastig vinden, je samen een kleintje opvoedt en daarnaast ieder je eigen kinderen opvoedt, je sowieso te maken hebt met een ex-partner omdat die nou eenmaal de andere ouder is en dus bij het samengestelde systeem hoort (of je dat nou wil of niet) etc. En al helemaal als je (zoals wij destijds) echt geen idee hadden hoe het werkt in een samengesteld gezin en we dus maar wat deden – met alle gedoe van dien. Uiteindelijk hebben wij het niet gered. Dat had met meerdere factoren te maken, maar de samengestelde gezinsdynamiek en het niet weten hoe daarmee om te gaan – heeft zeker niet bijgedragen aan de feestvreugde. En dan komt járen later Stiefgoed op mijn pad. Wat een inzichten en wat een mooie methodiek. De titel van Patricia’s boek ‘Als ik dit eerder had geweten’ is supertoepasselijk. Ik weet zeker dat heel veel samengestelde gezinnen het hadden gered ‘als ze het eerder hadden geweten’. Als je weet dat het nooit een kerngezin gaat worden, als je weet in welke dynamiek jullie zitten, als je weet dat het innerlijk insluiten van de andere ouder/ex-partner voor rust zorgt en het uitsluiten voor gedoe. Als je weet dat de bloedband áltijd voor de stiefband gaat, als, als, als …dan wordt het echt een stuk makkelijker en leuker. En dat gun ik jullie, maar vooral al die kinderen die al eens een scheiding meegemaakt hebben en er liever niet nog een mee willen maken.