Themagecentreerde Interactie (TGI) is een methodiek voor groepsdynamica en persoonlijke ontwikkeling, ontwikkeld door de Duitse psychologe en pedagoge Ruth Cohn in de jaren 60. Hoewel TGI oorspronkelijk bedoeld was voor onderwijs- en groepswerk, wordt het vandaag de dag ook steeds vaker toegepast binnen coaching. De kracht van TGI ligt in de integratie van inhoud (het thema), persoonlijke betrokkenheid (het individu) en de sociale context (de relatie of groep). Het biedt een waardevol kader voor zelfsturing, reflectie en bewuste interactie.
TGI vertrekt vanuit de overtuiging dat mensen alleen optimaal kunnen functioneren en leren wanneer er aandacht is voor autonomie, betrokkenheid en inhoudelijke zinvolheid. Het model is gebaseerd op vier factoren die continu met elkaar in balans moeten zijn:
Het (thema/inhoud) – De taak, vraag of het onderwerp dat centraal staat.
Ik (het individu) – De persoon met zijn gedachten, gevoelens en behoeften.
Wij (de relatie of groep) – De sociale interactie en onderlinge dynamiek.
De Wereld (context) – De bredere context waarin het geheel plaatsvindt, zoals cultuur, organisatie of actuele situatie.
In coaching betekent dit dat er niet alleen aandacht is voor het probleem of doel van de coachee (Het), maar ook voor wie hij of zij is (Ik), hoe de relatie met de coach verloopt (Wij), en welke invloeden van buitenaf een rol spelen (de Wereld).
TGI rust op een aantal fundamentele uitgangspunten, die ook leidend zijn binnen coaching:
Wees je eigen leider – De coachee is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen ontwikkeling. De coach ondersteunt, maar neemt niet over.
Hinder is uitnodiging tot ontwikkeling – Problemen of weerstand zijn geen obstakels, maar kansen voor groei en bewustwording.
Respecteer de grenzen van jezelf en de ander – Zelfzorg en begrenzing zijn net zo belangrijk als openheid en groei.
Deze principes stimuleren zelfreflectie en eigenaarschap: twee sleutelbegrippen binnen elke coachrelatie.
Hoewel TGI vaak wordt toegepast in groepsverband, is het ook zeer bruikbaar in individuele coaching. De coach kan helpen om de balans tussen Ik, Het en de Wereld te onderzoeken:
Hoe verhoudt de coachee zich tot het thema dat centraal staat?
Welke persoonlijke behoeften, overtuigingen of emoties spelen mee?
Welke sociale of contextuele factoren beïnvloeden het proces (denk aan werkdruk, cultuur of privésituatie)?
Door expliciet ruimte te maken voor al deze elementen, ontstaat er een rijker, vollediger beeld van de situatie én van mogelijke interventies.
In een TGI-benadering is de coach niet alleen een begeleider, maar ook een deel van het systeem. De relatie tussen coach en coachee (de Wij-factor) wordt bewust ingezet als leerinstrument. De coach spiegelt, stemt af, en brengt waar nodig de interactie zelf ter sprake: “Wat gebeurt er nu tussen ons?” Hierdoor wordt ook het relationele bewustzijn van de coachee versterkt.
Daarnaast helpt de coach om het gesprek steeds terug te brengen naar het centrale thema, zonder de persoonlijke en relationele dimensies uit het oog te verliezen. Dit voorkomt dat gesprekken te vaag blijven of te snel oplossingsgericht worden, zonder werkelijk inzicht.
Themagecentreerde Interactie biedt binnen coaching een krachtig raamwerk om het gesprek te verdiepen en in balans te brengen. Door aandacht te schenken aan zowel de inhoud (Het), de persoon (Ik), de relatie (Wij) en de context (de wereld), ontstaat er ruimte voor echte ontwikkeling. TGI nodigt uit tot reflectie, verantwoordelijkheid en bewust contact – waarden die naadloos aansluiten bij de essentie van coaching.