Dit schilderij vertelt mij iets over de realiteit van ongewenste kinderloosheid. Voor degenen om ons heen lijkt het soms alsof de wereld gewoon doorgaat alsof er niets veranderd is. Maar van binnen voelen we het anders. Onze kinderwens is niet in vervulling gegaan, en dat is een klap die diep gaat. Het is een verandering van toekomstbeeld, van verwachtingen en van doelen.

Hoe gaan we nu verder met ons leven? Dit is een vraag die vaak in onze gedachten echoot. Het is normaal om je doelen opnieuw te evalueren en aan te passen. Misschien richten we ons nu op andere aspecten van ons leven, zoals persoonlijke groei, familie, carrièrekansen, reizen of andere hobby’s. Soms betekent dit een andere richting inslaan, misschien wel naar iets waar je voorheen niet aan had gedacht. Voor mij betekende het een nieuwe weg inslaan als coach bij ongewenste kinderloosheid, een beslissing die me voldoening en betekenis heeft gebracht.

Soms voelen we ons eenzaam. Het lijkt alsof we omringd zijn door mensen, maar toch missen we een speciale connectie die we zo graag zouden hebben. Het gesprek over kinderen kan een mijnenveld zijn, gevuld met verdriet en ongemak. Soms voelen we ons eenzaam wanneer het onderwerp ter sprake komt, en soms voelen we ons zelfs eenzamer wanneer het gesprek stilvalt na het openbaren van onze situatie. Dat kan je hard maken voor jezelf, om de pijn te vermijden.

Als jij jezelf herkent in mijn verhaal, wil ik je laten weten dat je niet alleen bent.